külden kanatlı atlılarmahşerin hiçbir atlısına inanma kanatlarını ben yoluyorum us’um gölünde çimerken gölgelerini ben çiziyorum sen uyurken kipriklerinden çaldığım fırçamla küllerimden yapmışım heybetlerini sakın ha,haşmet sanma heybelerindeki kuru azık sana yazamadığım mektup kâgıtlarından gözlerindeki fer bu alemi nakış nakış çizdiğim izanımdan hele nal sesleri var ya nal sesleri yoluna dizdiğim kaldırımlardan gözlerine ben taktım ilk verdiğin yarım elmayı dorusu ateş kırı sevda bileklerine ben sürdüm yüreğimdeki narı ondandır akıtmaları korkma atlılardan ateş almaya geliyorlar senden ocağım sönük son defa yanayım yörük yunus misali yad gözlerden od dilenmeden kasım |