Yalnızlığımdan Kalma Düş Varlığım
(1. Virgül)
Konsey tamam Sancılarım murahhas aza Vekaleten narkozdan yeni çıkmış bir sevdam O şaşalı kara kalem koltukta işte yine Yine bir kibir bir kibir bir Biliyor mu ki tanıdık bir düş sayesinde Rehavet hanımla el ele Ayırmasın Tanrım... (2. Virgül) Bağlaç kur-a-maz benim aşklarım Ve -jetaryendir Onun yerine gizli özne yer hayal öncesi öğünlerde Kıyıda köşede soru işaretli cümle kalmasın diye Toplu Diyet Katliamı- Kural 1 : Aç harfler birbirini yer... (3. Virgül) Bir ölçek karanlık Bir ölçek yıldız Bir ölçek “miş gibi” Göz kararı yalnızlık… Tutturamadık Sevdasız gitmez bu gece… Fal kuyularımıza atılan her bir düş için, hep beraber : "Ol!" (4. Virgül) Çift sürgülü dudak Hadi açtın birini Hadi açtın diğerini de dilin rüyasının rızasını almazsan Kime gelin gider ki bu öpüşler… Gamsız Menteşe... (5. Virgül) Ne kadar tümleşik olsa da Bu yamalı çığlıklardan düşen aynalar Ne kadar bitişik gösterebilir ki susuşlarımızı Sürekli bir hafriyat kalıntısıyken Kimselerin kaldıramadığı Bu cümlelerde emeği geçen arşimet’e saygıyla (6. Virgül) Sen uyurken hiçlerden bir gecede işte Alnına menekşe ektim Yaprakları kalbinden çıktı Kerameti yokluğundan olsa gerek Kir çıkartamayan, beceriksiz bir tellak romantizmi.. (7. Virgül) Gözlerini yokluk bürümüş bu yalnızlıkların Gözlerini benden aldılar… Meğer içimde üreyen koca bir dram bitkisi kuruya kuruya yeşeriyor.. (8. Virgül) Sessizliğin ziynetidir anılar Herkesin kendi yaprağına emanettir sonbahar… Ödünç veriyorum karanlığımı çünkü aynı ışığın parçasıyız elbet... (9. Virgül) Bir masalın bana vasiyetidir Çok çok eski düşlerden kalan Bu kurutulmuş imgeler… Verasetten başka çaremiz yok, elbetteki asıl son, intikaldir.. (10. Virgül) bir kafile boyu uzakta obalarda tüten tenler burgulu bir kervan farklı yakıyor her seferinde kum bir tek o değişmiyor göç aynı göç Göç aynı öç... Oktay Coşar |