SESİN DUVARLARDAKapandı kapılar açılmamak üzere, Dört mevsimi yaşadık, biz, dört senede, Ve hazan vurdu, dalından düştü ilk yaprak, Hepsi düşecek biliyorum, hiç kalmayacak. Yıldızlarda yürürüm, ağırlaşmış adımlar Boş kaldırımlar ve kalpteki yıldırımlar. Şimdiden maziyi düşünmek, ne kadar da zor, Dudaklar gülerken gözlerim ağlıyor. Şimdi boş sokaklarda, o kahkahalı sesin, Bu şehir sensiz bir başka serin. |