KENDİMLE MUHAREBEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Necip Fazıl Üstat şiir yarışması için hazırladığım bir şiirim...
Zatımdan habersiz dünyaya geldim Beni bağrına basan hüzünleri çizdim Ağlayan gönüller de hüzün toplayan yeldim Çileli adımlarla “kaldırımlar” da gezdim Her şeyi ansızın Rabbime bıraktım Nefsime ait ne varsa duayla yaktım Ansızın geldi, doğrulma vaktim Hakkın deryasına yönelip yüzdüm Otuz üçümden öncesi yalan ve nalan Ben bir kuyuymuşum, suya hasret kalan Suyumu buldum, işte bu hakiki iman Allah değdi kalbime imanımı sezdim En büyük mahkeme vicdan mahkemesi Geç de olsa duyulurmuş vicdanın sesi Otuz üç yaşın da attım ruhumdan kör nefsi Gönül gözümden bakarak yazdım Ne zormuş bu dünyanın gamı, ”çile” si “Visal ”de gizliymiş mutluluğun her hilesi Mutluluğu daim tadarmış Sultan’ın kölesi Kölelik yolunda ruhumu, ruhumdan sezdim “Ağlayan Çocuklar” gibi “Aç Kapıyı” dedim Sarıldım eteğine, onu onunla bildim Ben nasibimi onun kapısından aldım Onsuz ne varsa hepsinden bezdim Ruhum doymazdı ne yağa, ne bala Kulak verdim minareden yükselen salâya Şükürler olsun dedim, Yüce Mevlâ’ya Nefsimi o hoş sedanın yükselişiyle ezdim “Zikirden Kanatlar ”la hakka ulaştım Nefsimle gönül mahkemesin de savaştım Günahlı dağların ardını, sevaplarla aştım Sevabı günahı imanımla süzdüm Mumun elvanı titredi beyhude gecede Ağladım boynumu büküp secde de Gözyaşları döküldü, nemlendi seccade Seccadenin bağrında ki o nura sızdım Necip Fazıl’ken üstat oldu adım Anladım ki dolmuş dünyada miadım Hakka yürüdüm visal için, adım adım Zaten hakkın yolunda bir izdim Yusuf Usuğ |