KİRLİ İZ
yırtındım,
parçaladım kendimi yokluğunun sokaklarında. düşlerimin peşinden gittim, yok etmek istedim; senli olan her şeyi. gezdiğin tüm tenlerin canımı yakan kokusu damla damla aktı irin gibi yüreğime, duymak istemedim, duyurdular...! ismimi kirlettiğin dilinde gezenleri. nasıl unutulurdu? nasıl silinirdi ? böylesine koca bir sevdanın izleri... artık iki yabancı gibi gözlerin bildik tüm hislere kahpeliğin, bıçak gibi saplansa da yüreğime acımadı...! acıtamadın...! haince vurduğun sırtımı. şimdi yalnızca hatıramdaki kalansın; yaşanan geçmişimin kirli bir izi gibi...! /NergizA/ |
ne gecer gıder nede acısı bıter..
yüreğine sağlık...