Çocuklar Yıldız Çaldı
Bütün çocuklar toplanmış gece bahçesinde,
Hep birden yıldız çalıyorlardı geceden. Ay uyanık deniz hapşırdı inceden, Uzanan elleriydi çocukların sevinçle. Kimi yıldız,samanyolu kimide, Grup yıldızları çalıyorlardı rastgele. Ve eteklerinden döke döke parıltıları, Geldikleri gibi kaçıştılar cıvıl cıvıl seslerle. Gökyüzü haziran’da toz toprak yine, Çalınan yıldız yerine gülüşmeler vardı bu kez. Önce bir cisilti düştü erik ağacına yıldızımsı, Ve ardından sağanak başladı çocuksu gözlerden. Her gözyaşından avuçlara erik diye düştü yıldızlar, Tadı toprak kokardı rengiyse parlaksıydı. Anladım ki çalınan aslında çocukluğumdu, Topladığım yıldızlarda umutlarımdı gelecekten dökülen. |
ve bizden uzaklaştı çocukluk,
içimizde bırakarak yıldızlı düşlerini,
tebrikler,
selâmlar...