İLHAM PERİSİYıllar önce bu civarda yaşardı Al yanaklı , kiraz lebli birisi. Herkes ona acayip aşık idi. Kapısında olurduk it sürüsü. Bir bilseniz nasıl da salınırdı. Sade onla hayale dalınırdı. Yalnız ona, tek ona alınırdı. İnci, yakut, elmasın en irisi. Onu gören hemen olurdu hiza Tüm kasaba aşık idi bu kıza. Mahalleden eksik olmazdı niza. İşlenirdi cinayetin serisi Onu gören anında mest olurdu Ayağına, yoluna post olurdu Yemez içmez, günlerce hast’olurdu. Dört kolluyla giderdi en dirisi. Herkes onu çok sevdi, çok hoşlandı. Kapısında nice kışlar kışlandı. Lakin oncağız da artık yaşlandı. Eti gitti. Kaldı yalnız derisi. Onun için az mı girmiştim harbe. Bazen mecnun, bazen olmuştum zorba. Şimdi artık gözleri torba torba. Dökülmekte ilerisi gerisi. Soldu gitti şu ömrümün kadını Tadamadan onla aşkın tadını Ben sormadım, o demedi adını. Herkes derdi ona’’ İlham Perisi’’ |
Güzele güzel demem güzel benim olmayınca
Ben periyi arar idim oysa babam çalmış onu sahip çıkan olmayınca :))