Eşek, hoşaftan, ne anlar!..
Eşekten ne beklersin,
Anırır, tekme atar, Sırtın da tuz yüküyle, Kendini sele atar… Anlamaz, dalar mezbahaya, Beni de, beni de sucuk yap, Etimden memnun olsun, Beğensin bütün kasap… Eşek sırtın da palası olsa, Yine eşektir, sır malama, Kendi kendine kaşınsın, Dönüp de sen, tırmalama… Sıpası - sopası eksilmez, İnadına, inadın dan eşektir, Anırır hep sağa sola, İstediği hep kötektir… Bülbül, güle türkü söyler, Sanır bana nağmeler, Tepik atamadığı zaman, Anırmadır değmeler… Eşek, hoşaftan, ne anlar, Dere suyu içtim sanır, Hele bir dürt, bir yerine, Anırma dan, yer sallanır... Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 24.12.2012 |