SEN, AŞK, BEN
Öyle güzelsin ki; hilal kaşlım,
Gözlerin; tükendiği an aranacak maden. Saçların; saman yolunda çağlayan ırmak. Aydan kopup dünyaya gelen, Tombul yüz güneş gibi nurlu, Elma yanakların İstanbul’a dair, Kızıllığa boyanmış gün batımı. Bol sularıyla toprağı bereketlendiren, Damlaya damlaya göl olan sevin, Buğday tanesi kadar nadir, kış vakti sokakta kalan kuş kadar korumasız. Ve sen; Karanlıklar yurdunda umut ışığı, Siyah yataktan uyandıracak koku, Hayattan koparan yeşil hayal, İdama götüren ipek urgan, Sonsuz diyarların sarı başağı. Ve aşk; Bundan dolayı katettim onca yolları. Aşksız gönül taş! nedir gayrı? Kokun mis cennet kokusu, koklayamadığım kokuna hasretim. Ve ben; Seviyorum,kıskanıyorum,yine seviyorum, Hasretim,istiyorum,üşüyorum Ve ben,ve aşk, ve sen.... (furkan güler) |