Zaman tarar saçımı, dalarım anılara,
Yetiyordum kendime, yuvamın neşesinde.
Sevda hırkası sökük, fukarayım, yalnızım;
Anılar çekmecemde, evin her köşesinde,
Zaman tarar saçımı, dalarım anılara.



Hayat vurup geçiyor, bakmıyor gözyaşıma,
Adım bulut ta olsa yağmur olup yağamam.
Kime desem derdimi, derman olmaz bilirim.
Tan söktü “doğ” deseler, Güneş olup doğamam.
Hayat vurup geçiyor, bakmıyor gözyaşıma.



Kirpiklerimde gam var, beyhude akar yaşlar,
Ardım sıra kan ağlar, aşktır mazide kalan.
Feryat edemem, “sükût” yuva kurmuş kalbime;
Anladım sessizlikte, hayat masalı yalan,
Kirpiklerimde gam var, beyhude akar yaşlar.



Bir ben miyim divane, deli gezen şu bağda,
Yoksa pervaneler mi beni saçıp savuran.
Nefesim yettiğince, yaşayacak içimde;
Nefsimin seçimidir, böylesine kavuran,
Bir ben miyim divane, deli gezen şu bağda.







Neşe CÖMERT
Nisan 2013