İşte Hülasa Hayat!Bir horoz sesine uyandığımda, Güneşin okyaşıyışları altında. Kulağım evrenin, Eğime boyun eğmiş derenin, Akışındaki müziğe odaklı. Yeşilin tüm yelpazesini sunarken toroslar, Baharın binbir çiçeğinden mayalanmış, Şifasıyla yanı başıma pike yaptığında arı, Anladım ki kulun dünyadaki tek karı, Kendisine sunulan yaşamı kabullenmek, Ruhuyla kavgayı bırakarak, Güzele,doğruya, barışa elçi olabilmek, Karınca kararınca, Yarın hakkın divanına varınca, “Tefeddal ya Rabbi”diyebilmektir. İşte hülasa hayat. |
kimse yok kul düşünce
gidilecek yol belli
nihayeti tecelliii
şükür