Gerçekler acıtır...
Hüzünü silsemde hoyrat yaşamımdan
Seni eksiltemedim çoğu kez Yitirdiğim kelimelerim di belkide Bir ömre hasreti yüklemek çok zormuş öğrendim Öyle ki özlemim Hiç bıkmadan geliyordu benle her yere Yürüdüğüm sokaklara çiziyordum adeta Ruhumun sessiz çığlıklarını... Yokluğunda acımı kalbime işledim ben Her nefesimde sen doluyordun içime Yaşamak daha kolay senleyken Unutmak kolay olsa Silerdim her şeyi Oysaki o kadar zor ki Gözyaşlarım acıtıyor içimi Her benliğime akıtırken Yaşamı bilmek gerekirmiş Geçte olsa öğrendim Yavaş yavaş büyüdüm galiba…. |
güzeldi çok
sevgi ve hürmetle