Hayra Yor
Garip bir rüya bu!
Yalnızlığa alışmış ayaklarım. Ağır, aksak, na-telaş kalan ömrüme ilerliyorum. Anarşist bir buse yaslanıyor omzuma. Bitabım ve ürkek, kaçıyorum. Kaç hece, kaç satır, kaç dize geçtim, bilmiyorum! Lirik dar ve kızıl bir yolda, sadece koşuyorum. Hece kaçkını kelimeler teğelliyorum dilime. Kulaklarımı uçurumdan atıyor; Gözlerimi cebime saklıyorum... H/Satır arası, oynak bir virgülle vuruluyorum! Hangi şerefsiz mısraya takıldı ayağım bilmiyorum. Kir, pas içinde yetim bir şiirin kalbine düşüyorum. Burası çok soğuk, soğuk burası! Üşüyorum! Gel ey divane. Gel ey deli. Gel, hayra yor rüyamı... Gel; Buz tutmuş bir kum saatinin gölgesinde eriyorum şimdi... Ele bırakma, gel. Gel de; Sen uyandır beni... Elif Turna Türk 28.04.2013 Avusturya |
kendine has kıvrımları vardı dizelerin
sözcüklerin asılı kaldığı
duygu
sözcüklere çakılmış..
tebriklerimle