işyerimde zincir li bir kalemim vardı ve ben onu bir türlü bileğimden çıkarmazdım severdim kalemi hoşuma giderdi onunla bütünleşmek onunla bir olup eski günlere sitem etmek bu güzel şiir de ondan aldığım ilhamla meydana geldi diyebilirim çoğu zaten onun mürekkebinden....

Zincirli bir kalemin,
Lacivert mürekkebinden dökülüyor bu kelimeler.
Sanmaki benden ,
Seni seviyorum ,
Mehtabim,
Feryadim,figanim.
Sen varken ben tamim,
Sen yokken hep yarim kalir bir yanim.
Zincirli bir kalemin,
Lacivert mürekkebinden dökülüyor bu kelimeler.
Sanmaki,
Benim kalbimden sökülüyor.
Ben unutmak üzereyim,
Bendeki seni.
Nefreet , kin ,öfke neki.
Kuru kalabalik bunlar yüregim de,
Özlem, hasret ,bunlar neki.
Belki bir aralar tatmistim sende.
Ama simdi bos yüregimin ,
Bombos hayalleri.
Bak bu kalem nasil yalan söylüyor.
Mustafa seni hala seviyor.
Sevmiyorum iste unuttum seni,
Bunlar zincirli bir kalemin,
Lacivert mürekkebinden dökülen,
Yalan sözler,
Bir yerler de okursan inanma,
Seni halen sevdigi mi sanma,
Seni için bir seyler verdigimi de sanma.
Bu kelimeler benim yüregimden sökülmüyor,
Zincirli bir kalemin,
Lacivert mürekkebinden dökülen yalanlar bunlar...!