BEN HAYATTA EN ÇOK ANNEMİ SEVDİM:(

Fersiz dizlerine bir katre takat,
olmak huzurlara banar be anne.
Felekten yediğin tomarla tokat,
Her gece yüzümde yanar be anne. ..


Hangisini saysam, yetmez ki lisan
Çektiğin çileye dayanmaz insan
Bükülü beline, elinde asan,
Yaslandığın çınar, olsaydım anne...


Kenardan, kıyıdan, kurduğun sofran,
Ucundan ucundan, kırdığın lokman,
Çilekeş ömrüne, kardığın derman,
Katlandığın kahhar, olsaydım anne...


Yaşanmış dertlerden, bitap ve yorgun
Tek yere odaklı, bakışlar durgun
Gülmeyi unutmuş, çehresi solgun
Yüzünde bir bahar, olsaydım anne...


Abdestli ellerin, secdeli başın,
Mevlâ’ya döktüğün nurani yaşın,
Cennette bahara dönecek kışın,
sabahında seher, olsaydım anne...


Hayat boşa telaş, her şey nafile
Hedefin sonuna erdi kafile
Ebedi ukbâya, sonsuz menzile
Çıktığın son sefer olsaydım anne!...


Şükrü AKTAŞ