5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
739
Okunma
yırtık ve kirli
ceketinin iç cebindendi
küflü kâğıtlara karalanmış,
çıkardı; yazmadığı imgeleri.
tam çekip gidecekken
bir şey hatırlar gibi
gölge düştü gözlerine.
kim bilir meramını anlatabilse
neler sövecekti bizlere.
bir sokak kedisinden -ki-
evde yaşardı; eskiden -di-
kibrit isteyip nezaketle
imgelerini ateşe verdi.
sözcükler fısıldarken kediye
bir zamanların ’beyefendi’si
hiç de beylik sözler söylemedi.
dedi ki:
’aşk bir sevişmelik değildir.’
’tek nefesle bir ömür yaşayabilense
adam değildir.’
Seher Duman
Cevap Yaz