Ben desem ben değil, aşk desem hakkım değil!Halin insicamından kal etmeliyim Göçüp gitmeden perişanlığımı ayan edip, gözyaşı dökmeliyim El açmaya yüzüm olmadığı halde, rahmetine sığınıp şefkatine iltica etmeliyim Nefesime müddet tanıyan, bahtım için kalbime bakan, iradem ve aklıma hükmedene dönmeliyim Ne kadar varlığım ve sıfatım varsa Emanet edilenler adına nefsimi palazlayıp, haykırsamda Her melaneti işledikten sonra, hevesin peşinden koşturan ve yaşatan her yola Ölüm içimde olsa, korku cehlimden uzaksa, ruhum ve kalbim figan içinde hicrana salınsa ve halime acısa Kime ne söylenir, heva uğruna yardan mı geçilir Can kim için edep ve irfan konusunda, ihsan ve ihlas noktasında serdir Nefs terbiye edilmedikçe, azimle irade erdem konusunda ceht etmedikçe, gönül çaresizdir Ölüm akıl ve kalp için en ibretli hakikattir, irade bahşedilmiş kul, nasıl bir mazeretle Haktan imtina edecektir Gönül maksudunu bulup, şevki yaşamalı Aşkın şiarıyla ruhunu ve zihnini arıtmalı, hak için seferber olmalı Varlığını adayıp, feda olmak için mücadelenin sevdasından hiçbir an korkmamalı Zaman kime seslenir, lahza hangi ibrete nazar ettirir, nefes tükenince takat niye kesilir ve alnını terletir Mustafa CİLASUN |