SÜRGÜNdallarımdan bir bir koparıp güzledim seni durmadan ellerimde özledim seni kirpiklerimin altına gizledim seni nevi baharsın aklımın zorunda neylersin suyu tanımayan deryasın sen yüzümü göstermeyen aynasın bırak hasret yüreğimde kaynasın gönlüm tutşurken aşkın korunda sen gözlerime oturmuş arsın gençlğimin önüne dikilmiş duvarsın nasıl olurda gölgenden bile kovarsın ömrüm çiğnek olmuşken yolunda tenime değen kumsun çölümde bülbülü ağlatsanda gonca gülünde adın bismillah gibi durur dilimde bir fırtanayı kuluçkaya yatırmışım solumda sana ulaşacak yol var mıdır saçlarıma yağan sensizlikten kar mıdır senden doğan çaresizlik ahuzar mıdır yağlı urgan gibi durur iken boynumda yıkıla yıkıla geldim bugüne lanetler okurmuşsun sen düne değmemişim anladım bir kerecik gönlüne özlemler sevişirken koynumda şimdi dilime zincirsin, gönlüme feryat yoksun artık, diyemem kimseye imdat ey aşktan güneş gözbebeklerimden bat umudum takılıyken yokluğunun kolunda yokluğuna akan sularda duruldum sensizliğin ortasında yoruldum bozuk bir saatim hep vuslata kuruldum ey sevgili bilmezsin ne acılar gizli bu kulunda ALİ RIFAT ARKU 21/04/2013 İSTANBUL |
yine çok güzel bir şiirdi beğeniyle okudum dinledim hemşerim kalemine yüreğine sağlık yürek sesin hiç susmasın selamlarımla.