kime sığınsak
hakirlik sıkıştırılır ceplerimize
öpüşür rüzgârlar alnımızda
haşmetlilerin duldalarında ıslanırız sırılsıklam






görmez misiniz
ilkbaharlar da vurur oldu bizi
her mevsim hazana öykünüyor iffetsizce
yürekte hecelenen acılar gibi
gene bir cehennem yandı yaralarımda
silme ağu doldu ciğerlerime




kırk ikindiler de başlar yakında
yemin ettim
martı çığlıklarına bırakacağım bu yüreği
ya da
söküp alın bu vicdanı da benden

ağlasam da olur artık ağlamasam da
baksana
çaresizliği örtmüşsünüz üstümüze



ah be çocuk
ne giysek
hâkîye evriliyor tüm renkler
umudu yaşatmak için
ne sürsek yaralarımıza
sağaltmaz artık başkaldırıyı ibrazdan başka



şimdi ben
ütopyalarım için
çocukluğumda tuttuğum nefesi üflüyorum ciğerlerime














21/04/13-Antalya
Sıtkı Özkaya