ACI HAYAL
Sevdan ile düştü gönül kalesi,
Artık dayanacak gücüm kalmadı. Çok bekledim bir bakışı, bir sesi, Yürek yürek sevgi sundum, almadı. İnsan olur mu hiç bu kadar zalim, Sevgine hasret gönül, berbat hâlim? Zulme yenik düştüm, yok ki mecalim, Domur domur çiçek açtım, olmadı. Bu kadar eda, bu kadar naz niye, Çok mu şımarttım canım cicim diye, Şu deli gönle yârim bir hediye, İnil inil iniledim, salmadı. Her insan yaşlanır vakti gelince, Yüz hep güzel kalmaz, endam da ince, Kişi gerçek insan olur sevince, Damar damar aktım, yürek dolmadı. Bu son sözüm sana, gönlüm yaralı, Günahım sevmekmiş, bahtım karalı, Herkes yüreğini aşkla saralı, İçin için yandım, umut solmadı. |