Tezatlıkta yaşamaktı aşk
bir gök yüzü getirdim sana,
perçemli düşlerin arasından sıyrıldı gülüşlerimiz, beyaz tebessümlerimize kan değdi. bir damla da söz değdi yüreğimize, söndürdü içimdeki bütün sevda korunu, bilirim tezatlık şehrinde yaşamaktır aşk, soğuk sözlerin öğütüldüğü değirmenler de biliyorum, sıcak gülüşlerin ödünç verildiği kalpler var aramızda, şiirin ilhamını atıp köşeye, sihiri büyüyü doldurup şişeye... ödünç verilmiş kalplerde zarı kırık emanetlerdi aşk. kıçı kırık düşlerin kurban edildiği sunakta, göğe yükselen feryatlardı şiirlerin ağzındaki... şairlerin kulakları sağırdı, redifler dilsizdi... bir çelişki yumağıydı aşk. sevdasından yapılan iplikleri olan, acısından dikilen gömleklerle sunulan... |