Sen en değerlim...
Küçücük evin bahçesine baktığında gördüğün
O huzur veren salkım söğüt ağaçların Rengârenk çiçeklerin güzellikleri İçinde yaşananları saklar gibiydi sanki Viran nemli odalarında geçirdiği sesiz çaresiz gecelerin, Yoklukların, acıların yaşandığı Genç kızlığında kurduğun hayallerin yok olduğu O viran ev ve çaresizliğe gömülen Sen… Çaresiz günlerinde annesine sarılan Göğsünde sessiz sessiz ağlayan Kışın ayazında üşümememiz için nefesiyle ısıtan Dökümhane bahçesinde küçücük narin ellerin ile Küllerin arasından tam yanmamış kömür parçalarını toplayan Karların insan boyu örttüğü topraktan topladıkları ile Karnımızı doyurmaya çalışan Sen… Korkulu gecelerinde huzur bulacağın Cılız bir sokak lambasının bile olmadığı Yalnız gecelerinde hüzünlenen, Gün ışıdığında neşelenen Kendi viranesini saray yapan, Sarayında sultan olan Yoktan var etmeye çalışan Açı doyuran Kendi dertlerine derman ararken Dermansızlara el uzatan Sen… Yatağına yattığında Ayrılmış tavan tahtalarının aralığından Seyrederdin gökyüzünü Evinin arka bahçesindeki kuyunun karanlığına mahkûm edilen Genç kızlık hayalleri ile beraber kuruyan o kuyu Sabah şebnem damlaları düşerdi yatağının üzerine Sanki kuruyan yok olan hayallerini yeşertmek ister gibi Sen… Odana uyumak umuduyla gittiğinde her seferinde hüsran Sanki yatak dışlamıştı seni Yalnız geçen uykusuz gecelerin karanlığında Yine de odanda olmak huzur veriyordu sana Camla baya iyi bakışırdın geceyle inatlaştığında Mum ışığında otururdun zifir gecelerde Camdaki kendi yansımanla konuşur gibi oluyordun Bozmak istediğinde sessizliğini Sen… Pencereye baktığında kendin gibi görmezdin Bazı zamanlar camdaki yansımanı Abilerini hayal ederdin evvelinden Yitirdiklerini görürdün ahirinden bazen de görmek istediklerini yakınlarından Senelerce ağlamalarına ve dertlerine ortak olmuştu odandaki cam Bazen sabahlara kadar devam ederdi sohbetleriniz Sen… Kış aylarında içindeki sıcaklığın buharı ile sayfa yapardın üzerine yazılar yazmak isterdin yazabilseydin eğer Resimler çizmek isterdin genç kızlık hayallerinden yapabilseydin Yazın sıcaklarında ayrılırdın istemeden Açmak zorunda kaldığın gecelerde pencerenden. Sen… En değerlim ... Annem… |