DOKUNUR IŞIK BANAYalnızlar rıhtımında güneşi bekliyorum Doğar doğmaz giderim ışık batıyor göze Biriken hayalleri üst üste ekliyorum Gömüpte gideceğim gerek kalmadan söze Gidenlere sallanan mendilleri hep yaktım Zaten karaydı yürek ceplerinde ben yoktum. Sandal sefası değil yaşadığım günlerim Son anda çıkarıldım boğulacağım sudan Şimdi emanet artık kahreden o dünlerim Bakıp ibret alırım gem takılan asudan Kıvrılırım köşeme gizlenirim maviden Yasakladım gönlümü ıslak olan seviden Martılarla dost oldum kalleşliği göreli Çığlıkları beyazın köpüğüne boyalı Zindandan beter sanki derdi başa öreli Limanda yatıyorum korkulara dayalı Üstüm başım da yırtık iftirayı giyeli Gözlerim elem taşı parlamıyor duyalı... Hırçın duygularımı dalgalara vurarak Sahilde yatıyorum taşlarla dertleşerek Bir zamanlar var olan hayalleri kurarak İntihar ediyorum sol yanım sertleşerek Yaşarken ölüvermek elzem oldu bu dile Küf kokan geçmişime gömülüversem bile ASU: Huysuz ve azgın at. . LAVİNİA |