büyüme evladım
sadece iki kelimeyle
yıkmak istediğim duvarlar var iki kelime bir merdiven açık ve sarih bozkırın kahveleri sislerden mahrum kurtlar kadar aç bir sessizlik şeffaf bilyalar içinde kar beyazlar iki el iki kanat havalanır maziye yel değirmenlerinin sırtına binip fethetmek derinleri sen buraya yakışmıyorsun! kapatıp perdeleri kararttığım odalarda aynı ayın bir diğer yüzü çıkarır bana peçesini çocukluk bir kuyrukta beklemektir anlar bunu çocuk bir zaman korkarsın büyümekten haklısın, haklısın yel değirmeni ezer buğdayları ne uzay ne fetih ne kanat ne de ay. 17.04.2013 |