Yelken Açtım
Sonsuzluğunda denizin
Yelken açtım gidiyorum Ne bekleyenim var geride Ne de bir dönüş isteği içimde Rüzgar şişirirken yelkenlerimi Gemim uzaklara ilerlemekte Sonsuz mavilik kuşatırken ruhumu Bedenim huzur içinde Dönmek istemiyorum geri Eski bedbah günlere Huzur artık önümde Bir ışık var artık ellerimde Gemimin rotasını Çeviriyorum ufka Mavi engin denizin Gökle birleştiği o yere İlerliyorum dalgaları Yararken gemim durmadan Bu umut yolculuğunda Tek istediğim biraz huzur esasında Dalgalar arasından Oyanayan yunuslar Işareti oluyor sonra Beklediğim huzurun bana Gemim hızla giderken Sonsuzlukta hala Ben ümidi yeniden Hissediyorum ta içimde bu anda |
çok nefis mısralar okudum.güzel şiirinizi
tebrik ediyor saygılar sunuyorum..