Bir Umut
Belki en son ben binerim;
Senin gönül vagonuna, Sıkış pıkış olur, arkada olurum, Bir umut benim için gönlünde ölürüm. Belki bir durakta sen beklersin bugün, Yetişeceğin bir iş vardır, Ne bileyim; gideceğin bir yer, Bütün durakları gezerim, Bütün otobüslerin peşinden koştururum; Bir umut benim için gözlerini görürüm. Belki bu akşam cama çıkarsın, Yada balkona, Evini bilmiyorum, yazıklar olsun bana! Hava almak için pencereni açarsın; Daralmışsındır yada kaçarsın, Ne bileyim; sigaranı içersin, Bir umut benim için evini öğrenirim. Belki bu sabah fırına gidersin; Ekmek almak için, sıcağından, Her gün ayrı ayrı fırınlarda nöbet tutarım, Fırınlarda yatar fırınlarda kalkarım, Un olurum, susam kokarım, Esnaf ile konuşurken, sen; Bir umut benim için be kadın! Sesini duyarım. |