GELİN
Gelin....
Gelin ismi bana O`ndan yâdigâr O mu? O mahallemizin korkulu rüyası, O, hanelerimizde hüdavendigâr. Eteğinin ucu görünse uzaktan Çoluk çocuk Girecek delik arar. Güz gelince komşular Ekmek yapar. Yapacak yapmasına da..... Telaşı bizi sarar. Kavga hazırdır kapıda: -’ Olur mu canııım etrafı Duman sarar.’ Gelin, iki heceli, Söylemesi kolay mı kolay. Yavrum da iki heceli, Kızım da iki heceli, Neden ille de gelin? Garip başım, kalan aklım Hâlâ bunu anlamaz. Hep buna kafa yorar. Her duyuşumda döndüğüm, Yazıp çizip ezberlediğim, Acemi ellerimle İmzalar denediğim. Çeyrek asırlık adımın Üstüne bir sünger çekip, Sılaya postaladılar. -’Gelinler oturmaz, -Gelinler yorulmaz, -Gelin ağlamaz, gelin gülmez. -Geliiiin dinle beni,’ Oğlu, kızı bıkar. -’Geiliin bu gün ne pişirdin? -Geliiin sen çayı sür ocağa, -Biz biraz dolaşıp geliyoruz. -Ha, iki beze de mantı büküver akşama.’ Tabi ki ne demek! Çay pişmek üzere.... Buyurun Gelin. Gelinin gönlü geniş, Seni de sığdıracak Yayla gibi yürek var. Dedim ya gelin garip, Anaya babaya ancak Rüyalarda izin var. Bir de küpe takmışlar ki gelirken Uğraşsa da çıkaramaz. Bir kefen, bir gelinlik Kulağında çınlar da çınlar. Yine de çok şey borçluyum. Yazdığım her satırda İzi var, imzası var. Gelin O`nu her cuma arar, Hâlini hatrını sorar. Ardından bir fatihayı da Yine bu gelin salar. Zübeyde GÖKBULUT(gelin) 2-Ocak-2007 / Kırşehir |
-Anaya babaya ancak
-Rüyalarda izin var.
-Bir de küpe takmışlar ki gelirken
-Uğraşsa da çıkaramaz.
-Bir kefen, bir gelinlik
-Kulağında çınlar da çınlar.
Evet o gelinler o isimsizler yaşanmış hayat kupleleri ve ben bu hayatın bir parçası...Adım ne anne derken aynı çizgiye mim koydum.Ahh ne çok özlemiştim adımla anılmayı ne çok isterdim ardımdan seslenenden adımı duymayı....
Şimdi bana sevgili bile adımı söylesin aşkım canım demesin isterim adımı özledim anne sahi adım ne?
Saygılar