tükenmez tükenen bedenler ruhlar vazgeçmeyince…
O benmiydim... gerilere bakmadan koşar adım kahkaha atan,
Şarkıları derinlemesine içime çekip... bağıra bağıra haykıran, Çok geçmiş geçenler... acıtmadan, tatlı bir hülya ardından, Hatırlarmısın... yıllar yokmuş gibiydik, toz pembeydi hayaller, Nemi kaldı elimizde... koskoca yaşamdan, yıpranmış kalpler, Bilirim... tükenmez tükenen bedenler, ruhlar vazgeçmeyince… Gün yüzü bile göremedik, perdelenmiş gözlerimizden, Yaşadık evet... en güzel biçilmiş kefende gönlümüzce, Arayış diyorsun ya geçmişi... o yaşayamadığımız gelecekti, Şimdiki hayaller, başkalarının üstüne olurmu bilmemde... Küçük kırıntılardan, bizede pay çıkarmı... mutluluk nedir ki... Yinede... hiç kaybetmediğimiz, umudumuz yaşatacak bizleri, Bilirim... tükenmez tükenen bedenler. ruhlar vazgeçmeyince… O benmiydim... süsünden başka bişey düşünmeyen, Çocukca küsmeler, nazlar,cilveleşmeler... hani ne kaldı elimizde, Yılların yorgun, üşümüş,titrek, sebebsiz yere gerginliği... Diyorumki... birdaha deseler,yaparmıydık hataları, düşüncesizce, Tek resminle... gidilen tarih yolculuğu, ne zaman bitecek, sonu yok... Bilirim... tükenmez tükenen bedenler, ruhlar vazgeçmeyince… |