Ne kadar ah ettim duyan olmadı.
Yaşlandım hayatı yaşayamadım..
Gönlüm birgün huzur ile dolmadı
Yaşlandım hayatı yaşayamadım..

Anamdan doğalı gamla yaşadım.
Huzuru saadeti erken boşadım
Bir bak vücuduma sanki haşlandım
Yaşlandım hayatı yaşayamadım..

Bu dertli başımı nereye vursam.?
Ne kadar yürüsem nerede dursam.?
Ölmeden o yâr’le bir yuva kursam,
Yaşlandım hayatı yaşayamadım..

Gezerim uzakta yâr’den bi-çare,
Bağladı kolumu hasret ne çare.
Elim yetişmiyor o Nazlı yâre,
Yaşlandım hayatı yaşayamadım..

İstemem dünyayı yoktur gereği.
Bir haber yollasa olmaz ırağı
Bu garip gönlümün odur ereği,
Yaşlandım hayatı yaşayamadım..

Bezdirdi DURAK’ı tatlı canından..
Hiç olmazsa gelde bir’geç yanından
Gereklisin bana bu al kanımdan
Yaşlandım hayatı yaşayamadım..

Durak YİĞİT ((batu_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ