22
Yorum
35
Beğeni
0,0
Puan
1572
Okunma

İlk değil, gözlerimin aniden boşalışı
Kara bulutlar gibi canına tak edince
Sağanaktan hızlıydı, yanağımdan salışı.
Hüznümü yüreğime işlerken ince ince
Esefle selam verdim merhaba öksüz yanım
Ağlama duvarına iç dökmeye gidince
O bile helâk oldu, dedi ki dondu kanım.
Islanmış kâkülümde elini var saydım da
Bir kez daha boğuldum viran kentin selinde
Çehrem sana dönüktü attığım her adımda
Çözülmedi yüreğin zemherinin yelinde.
Sanki ölü toprağı serpildi üzerime
Bir rehavet çöktü ki kasvet yüklü zamanda
Dik durur mu iskelet, destek gerek serime
Ya da, bir döşek atıp uyumak bir mekânda
Olanlardan bi -haber düşümle avutulup
Ruhumu dinlendirmek, ilaç olsa devranda
Sûra dek uyanmazdım bir çaresini bulup.
Sevginden ümidimi bir an bile kesmedim
Başım üstüne dedim hor gören hallerini
Asileşip karşında soğuk soğuk esmedim
Belki özlersin diye sinemdeki yerini.
14 Nisan 2013 / NÜS