8
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1084
Okunma
Alışıyordu birbirine iki insan
Kalem öncesi kelamda söze
Mevsim adı henüz yazılırken avuçlarında
Saçlarında dinmez rüzgârlar
Adımlarında susmaz yarınlar
Bugünü yarınlarla takas yapmak için
Serçe kuşları yüreği gibi çırpınıyorlardı
Bakışıyordu gözlerde iki insan
İlham perilerine gerek kalmıyordu
Aralarındaki mesafe birkaç santim uzunluğundayken
Sonra özlemleri büyüyordu
Gölgeleri tarla tarla uzuyordu
Düşleri yarım yamalak ilerliyordu sanki
Daha sonra isimsiz yollar gidiyorlardı
Geceleri heceler içiyorlardı
Akşamları güneş arıyorlardı
Bir yudum sevgi için
Katlanıyorlardı her şeye
Her engele
Ve her bencilliğe göğüs geriyorlardı
(O) iki insan
Mehmet Selim ÇİÇEK
13 Nisan 2013, Kızıltepe
5.0
100% (11)