PARÇA AŞK•
Kanı durmadan ölmedi bu aşk
katilinden uzak bir köşede kendi boşluğunda yaşadı yarım solukla bir tepede güneşi bile görmedi hiç sevdiği yalnızlıklardı aldatmadı, aldanmadı ölmek için yaşadığından habersiz bekledi sessizce.. Bir tende yanmadı aşk ruhunu teslimiyetiyle kaldı eski moda elbiseler gibi hep dolaplarda saklandı şikayet etmedi terk edilişine Kendinden kopmuş bir parçanın paramparça oluşuydu yaşananlar beton kadar sert, kalpsiz ve siyah ayrılığın enkazından geriye kalanlar…samettaydas 09 mart 2010 salı |
Her yalnızlığın başlangıç senfonisi gibi yürekte bir ömür ağıt yakılan...
Çok güzel bir şiir dost kalem
Tebrikler