Yürek, derinden ta derinden seslenir olanca sesiyle: acılı...

Biz aşka geldik geleli
Hayat güldürmedi sevgili
Şansa kaldı gelmedi
Talih dedi vermedi sevgili.


Bir resim gibi şimdi
Ezgilerin kanat ucunda
Son bakışını bıraktığım
Ardın sıra bir yol kıyısında
Yanımda bir şehir suskun.

Önce Şehirsiz çocukluğuma
Ağlıyorum ve sonra sana.
Nasılda yakışırdı
Tutkulu gelişlerin
O incelen çizgisiyle
Amansız geçip giden zamana.

Sen gelirdin
Bir öğlen vakti
Bir akşamüstü
Gönül sahnesiydi
Kalbin aşka durduğu bir anda.
Bizden konuşurduk sevgili
Ellerin ışıklar getirirdi bana.
Diri mor gölgelerin izi
İki tebessümlü bakış arasında.

Ah mutluluklar aşka dır.
Onca güzellikten bir anı
Yanan dudaklar saflığı
Gizemli bir boyunda başkadır.

Unutulmasın diye o stran
Uzak yürüyorum yollardan
Ve uzaklar yolunu kaybediyor
Düşlerin yüreği arasında
Hasreti cana tutsak ediyor canan.


Belirsiz bir zamana yolcuyuz
Bundan böyle belki de
Derinleşen bir yalnızlık içinde
Anlar oyalanıyor yarınlarda
Ve biz meçhul zamanlara kalıyoruz
Uzak bir aşkın uğultusunda
Ve sonsuz bir gönül içre.

Ah, adımlarının ezgisi
Umuttan yana ne varsa seninle
Zamanın keskin ucunda yarılıyor
Taze bir yara gibi
Yankıyla derinleşiyor
Aşkın o büyüyen acısı
Bir isyandan daha sesli
Uzakların seherine ulaşıyor
Nasıl anlatsam
Her gece Yüreğime
Uzak bir sevda gömülüyor.

Ah, zaman nasıl da ağır geçiyor
Bırak sevgili acın değsin
Canım sensiz yanıyor...