DÖN ARTIK SEFERİNDEN
Ola ki bir gün beni düşürürsen yadına
Bir ah çek dağlar yansın kül kalksın üzerinden Sesin çıktığı kadar düşmanın inadına Sevdiğini haykır da oynasın yer yerinden Kalmadı zerre kadar ne bir huzur ne rahat Gönül vermekmiş sana affedilmez kabahat Yoksun ikisinde de gerisi teferruat Gece ile gündüzün farkı ne birbirinden İki sevgili görsem gezinirken elele Tarumar olur gönlüm alır beni velvele Altüst eder dünyamı bir anlamsız zelzele Kora düşer yüreğim yaralanır derinden Özlem zincirlerini halka halka kır da gel Rüzgarlara yelken aç denizleri yar da gel Tepelerin ardını turnalara sor da gel Nerdeysen ey sevgili dön artık seferinden... |
çelik zircirleri kırar gelirdim....
koca dağları aşar gelirdim..
arkama bakmadan koşar gelirdim..
sadakattan yana olmadı şansım
her aşkta hep hüsran yaşadım
bu defa yüzüm gülsün isterim
başımı omzuna dayayacaksan
elimi sımsıkı tutacaksan
yüreğimi yüreğine katacaksan
sadakat tacıyla taclandıracaksan
arkama bakmadan koşar gelirim...
Beyhan DOĞAN
bu dörtlüklerde benden olsun istedim eski bir şiir ama sanırım sizin şiire uydu hocam :)