MEVLA EMANETİ.!
Gören göze perde olma karanlık,
Bilmezmisin gün doğduran Allahtır. Senin hükmün gelip geçer bir anlık, Hakim olan Rahman Rahim Allahtır. Ateşi su seni ışık söndürür, Toprağı nem yiğidi gam öldürür, Aşk’a düşen gönlü yar’i güldürür, Vuslatını kalbe koyan Allahtır. Her kula yakışmaz o halis niyet, Şükrünü bilmeyen eder şikayet. Ol yaradan haktan medettir nimet, Rızkı veren nasip eden Allahtır. Nasiplenen bilmez kadir kıymeti, Kaybettikten sonra anlar nimeti. Malı mülkü sanır ahret serveti, Malın mülkün tek sahibi Allahtır. Fani dünya senin olsa neylersin, Karnın toksa gözün açtır istersin. Eni sonu beyaz kefen bilmezsin, Ahrete su taşı diyen Allahtır. Neye inanırsan inan kalp kırma, Kırılan kalp tamir olmaz uğraşma. Kırdı isen adam diye dolaşma, Eşsiz kalbi tek yaratan Allahtır. Diğerleri hemen hemen ikidir, Yürek tektir bir yarımın eşidir. O yarıyı tamamlayan şemsidir, Nur ışığa yar dedirten Allahtır. O yüzden karanlık baki değildir, Işık karanlıktan daha bilgedir. Karanlıklar gelip geçen gölgedir, Kulunu imtihan eden Allahtır. Kalbin eşi en değerli nimettir, O eş kula Mevladan emanettir. Kıymetini bilmek hakkı hikmettir, O hikmeti lütfeyleyen Allahtır. Bir mum muma ışığı kaybettirmez, Bilakis artırır gücün bitirmez. Öyle olsa Mevla ışık göstermez, Kalbe ışık zerk eğleyen Allahtır. TİRYAKİ kul bulmuş kalp ışığını, Nur ışık kaldırdı göz karasını. Nur ışığın gördü en alâsını, Gözden perdeyi kaldıran Allahtır. 09 Nisan 2013 02.20 İstanbul |
Çok güzeldi.
Kutlarım.