Ey RESÜL
EY Resul
Sen kara kışımda bitmeyen bahar Burcu burcu kokan gülsün ey Resul. Sen kuru çöllerden yükselen buhar Nurdan yaratılmış kulsun ey Resul. Seni hangi kalem hangi dil anlatır Mübarek cemalin dağ taşı inletir Rengin cengin arşı alayı dinletir Mahfuzda şakıyan dilsin ey Resul. Yedi katlı gökler destanın yazar Kuşlar selam verse keşişler azar Değmesin muhabet mührüne nazar Kürsünün üstünde yelsin ey Resul. Eşsiz ve benzersiz bir cengin var Açan her yemişde bir rengin var Tüm dertlere derman ahengin var Müebet yolunda dalsın ey Resul. Güneş nuru senden almışda doğar Yağan yağmur seni anarak yağar Sevdanın uğruna saçlarım ağar Aşka lezet katan balsın ey Resul. Fatma ALAGEYİK — |