KAHIRLA
Bindim otobüse bitmiyor yollar
Kurumuş gönlümde ağaçlar dallar Açılmış ummana yelkenler sallar Bizim göller kuru hayal kahırla Kime gönül verdim ben kimi sevdim Kimine neyledim ne için geldim Yüreğim çırpınıp yabancı dedim Düşünüp taşınıp sustum kahırla Bitince yollarım sona dayandı Ürperip içimden yüreğim yandı Hayalim burayı cehennem sandı Bir hayli etrafa baktım kahırla Hisler buna olmaz dedi hal dedi Gideceksen görünüyor yol dedi Nedir bu hallerin garip kul dedi Yüzlerim sarardı soldu kahırla Dumanlıdır karlı karlı dağları Güneş açmaz gazel olmuş bağları Harap olmuş gençlikleri çağları Her yanımı seyran ettim kahırla Gözleri yollarda ağlar bacılar Yollar sarpa düştü bitmez acılar Yürekte yaralar dinmez sancılar Elimi bağrıma sürdüm kahırla Nedir yine bizim elin halleri San vurmuştur açılmıyor gülleri Osman için kurumuştur dalları Hüzünle yollara düştüm kahırla Osman AKSOY |
çok manidardı .yüreğinize sağlık .tebrikler .