Aşkı Resmetmek
Ağacın rüzgardan kırılan dalları gibiydi ;
Tepelerin eteklerindeki kar , beyaza bürünmüştü . . Hırçın dalgaların fırtınayla boğuşmuş ; O yorgun yüz , yosun tutmuştu adeta . . Titriyordu soğuktan , helak olmuştu ; Kalpler kaldırmıyordu bu acıyı . . Bir çehreyi düzeltmekti , bir asır ; Resmetmekti bu görkemli duruşu . . Yürekten kopan bir fırtınayla mısralara hükmetti ; Dermanını o asil duştan aldı , Bir çift kelam ; Yutkunması zor geliyordu , her tarifsiz aşk ; Bir ömre çileydi resmetmek . . Bekliyordu her an boyasının biteceğini ; Ama o aşka yelken açmıştı gözleri . . Bir an olsun kapatmadı kapılarını ; O sevmekten asla vazgeçmedi . . . Recep Hakan Açıkel 05.05. 2013 |