Terazisi olmayan bir yolda değilsinki,
Yüreğin var aklın var yetmezse vicdanın var.
Yürek le vicdan varken mantık dediğin neki.
Senin tertemiz kalbin tertemiz bir ruhun var.!

Onca kahrı çektiysen temiz yüreklililkten,
Herkes senmisin sanki mis kokarmı pislikten.
Allah riyakâr’ları yaratmış ibretlikten,
Düşmanın bile olsa dost sanan bir yanın var.!

Dost dediğin her kuldan buldun elem kederi,
Azıcık başın kaldır gör bendeki halleri.
Yalnızken biriktirip tasnif ettim dertleri,
Allahtan dayanacak sende sol tarafın var.!

Ben o kadar çektimki kulak memem kalmadı,
Halada çekiyorum yürek adam olmadı.
Kırktan sonra değişmez huyunu bırakamadı,
Yoğurdu üflüyorum senin hala şansın var.!

Saçlarına ak dolmuş lâkin sağlammış kalbin,
Bak hala ilk gün gibi ellerimde ellerin.
Gülerken gül açıyor bal bakışlı gözlerin,
Sıdk ile sarıldığın hak bildiğin safın var.!

Yer aldığın o safta vefa tartar terazi,
Bir kefesinde sevgi öteki dert marazi.
Ağır basan nedir yar gönlün hangine razı,
Senin en sağlam yanın kalbinde vicdanın var.!

Vicdanın ne der ise bilki kalbin tasdikler,
Kul kula ne dilerse aynısın seni bekler.
Sanmaki eden bulmaz Mevla onu affeder,
Rabbin sevdiği kulsun her dem imtihanın var.!

Rab imtihan etmezmiş sevmediği kulunu,
Sen sevinki cano yar gönlün bulmuş yolunu.
Bırak fani dünyanın hak bilmez insanını,
Kimi ateş taşıyor senin elde suyun var.!

Su dediğim Rahmettir sen dünyada ekmişsin,
Kim ne biçerse biçsin sen layığın biçmişsin.
Bunca sevgiyi nasıl yüreğe yerleştirmişsin,
Mevlam şanına layık pir-ü ak bir anlın var.!

TİRYAKİ kul her daim övünür o ak ile,
Yüreğindeki Rahmet nasip olmaz her güle.
Rahmetinin zerresi nimet olmuş bülbüle,
Sevda ekip biçtiğin darasız bir gönlün var.!

04 Nİsan 2013
01.53
İstanbul