Bir veda havasi
Düşmüyor dilimden o yarin ismi
Gözümde hayali takılı kaldı İnmedi duvardan tek bir gün resmi Her vakit karşımda çakılı kaldı Bilirdi oysa ki benim huyumu Ben onu severken kazmış kuyumu Kalbime attığı sevda tohumu Gönül toprağımda ekili kaldı Oysa ki o idi kalbin emsali Görmedi nedense düştüğüm hali Kimsesiz biçare çocuk misali Yüreğimin boynu bükülü kaldi Dinmedi gözümün kanlı yaşları Bir veda havası eğdi başları Ayrıldık sözüyle mezar taşları Kalbimde ölmeden dikili kaldı azaptar |