YÜKLEMSİZ
sızıyor bir boşluktan sevda
damla damla... dokundukça ateş yandıkça kor döküldükçe köz sabah uzak vakit geç mevsim bahara beş var kırılıyor aynalar aynada sır sırda yokluk yoklukta benlik kalmak uzak renkler yitik verilmiş söz edilmiş yemim kanayan yara tetikte parmak namluda aşk kanıyor bir tende yara damla damla... kanadıkça aşk sustukça acı söyledikçe şiir bitmeyen yokluk büyüyen boşluk çoğalan gölge uzayan gece isimsiz acı susmak zor pervaneye ateş aşığa bağdat mecnuna çöl ferhata dağ kereme ateş hangi yana düşer usta... ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |