SALON RESİMLERİNİN KÖŞE BUCAĞINDANe mevsimler ağlayacak peşimizden, Ne gökyüzü, ne ay, ne yıldız. Salon resimlerinin köşebucağında resimlerimiz, Tanıdık akşamların yalnızlığında arandığımız anlar olacak, Anı defterlerine yazıldığımız... Seneler geçecek üzerimizden, Dolap ardına düşecek hatıralarımız. Adımız anıldıkça gözyaşları ilkin, Sonrasında yıldönümlerinde hatırlandığımız.. Film karelerinin unutulması misali, çıkarken Alt başlıkları olacağız senaryoların. Üstümüze yazılanları okuyacak birileri Görüntülerde tekrarlandığımız.. Sonu böyle bir şey hasıl-ı kelam hayatın Hiç bitmeyecekmiş gibi yaşadığımız... Değmez hiçbir şey ne kırmaya gönülleri, ne tutmak kin Ne daha’lara Ne küslüklere, ah’lara lakin İki metre çukur hepsi. Anlamadığımız.... |