Sordunuz mu bana halin nedir?
Bir bilmeze aşık oldum ezelden,
Bana bol dumanını gösterip durdu,
Başka bir şey göremedik güzelden…

Elinden sigara düşmedi hâlâ,
Kralını içiyor, kimedir cakası,
Kapısında sanki var bir Opel ’ i,
Yalın ayak yürüse, var fiyakası…

Gümüş kolyenin sahtesini bulmuş,
Çizmeleri dersen, hakiki keçi derisi,
Kolundaki çanta, timsah derisi değil,
Onu da hediye diye, vermiş birisi…

Peruğun altın da, kısadır o saçları,
Taramak istemez, yatmadan önce,
Manken edasıyla, kalça savursa da,
Hiçbir şeye benzemez, inan görünce…

Güzelliği ile övüne dursun o bakalım,
Selami bile bir kez dönüp bakmamış,
Sanıyor kendini, Hürrem’im, Sultanım,
Oysa kulağına, bakır küpe takmamış…

Yine severim onu, kara-kura biri işte,
Görene hiçbir şey, ben ona hastayım,
Bakıp ta sağa sola, gülücük atsa eğer,
Denedim, altı ay-üç yıl hemen yastayım…

Kibar olduk yoluna, etkilesem onu dedik,
Tavrım bahane oldu, sözlerim bahane,
Gören der: “Allanmış pullanmış senin ki”
Pembe güllü basmalı, bakmam bana ne…

Çakala denk gelmemiş, terbiye etse,
Özüne gelip de, ah bir kendisi olsa,
O kadar yağlı boya, yüze ne gerektir,
Farkında mı? Sade güzelliği, yeterdi oysa…

Gel de anlat aşkına, sözü dinler yanaktan,
Aklı hava da gezer, mühendis bulum diye,
Öyle kaprisli olmasaydı, anlasa keşke beni,
Kalbimi içine koyduğum, bir buket ti hediye…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
18.12.2012