10
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1018
Okunma

Kuyruklu yıldız gibi arada görülmüştü
Koşamadım peşinden,yetişemezdim ona
Hücremin duvarları çok kalın örülmüştü
Zaten nasip değildi fazla mutluluk bana
Bir mahkumdum hayatta kelepçeleri gevşek
Tökezlerdim bazen de önüme çıksa kavşak.
Yalan aşklar yüzünden oluşur derin yara
Bir köşeye büzülür geçmişimi sararım
Gömüldüğüm hücremden görünüyor hep kara
Planları yaparak kaçış yolu ararım
Omuzladığım hayat sırtımda ağır bir yük
Kurtulmam gerekiyor bunun başka yolu yok
Hüzünle kardeş olduk ayrılmıyoruz artık
Yediğim her lokmayı banıyorum tuzuna
Geçmişin resimleri gönüllerde hep yırtık
Razı oldum sonunda mutluluğun azına
Gülmeyi erteledim bahar gelene kadar
Umudumu yitirdim rüyalarım da didar.
Doğmayacak güneşe matemler taşıyorum
Olmaması gereken sevdayı çoktan vurdum
Gelmeyecektir vuslat bilerek yaşıyorum
Acıyı erteledim yaralarımı sardım
Şimdi camdan dışarı arada bakıyorum
Ufak bir umut görsem kuş gibi şakıyorum..
LAVİNİA
5.0
100% (18)