yıkık hanedanolmasa kadim rüzgârlar bu bahar da kara gelirdi bana ne güzelde esiyor karayel duyuyorum doyuyorum kokularına bilesin sümbülleri kıran sensin boynumu eğende yanıklarım silik abrul geçti mi dersin çabuk gel dallarım düşük uluorta çiçeklerim bildiğin tüm tanrılara yakar nefseylesin mihrican soğuklarından esirgesin kasım |