Yanımda sanmıştım, gitmişsin meğer,
Duygumda zihnimde, bir düş sen eğer,
Gölgen mi tuttuğum, sarmaya değer?
Bahtıma yağ dedim, gamla yıkadın,
Gönlümün harından, gül deren kadın.


Kan değil bir volkan, nabzımda akan?
Değmeyip hisseden, görmeden bakan,
Tutmadan bilmeden, kavurup yakan,
Kahretmek mi yoksa, nedir maksadın?
Tebessüm et biraz, kem bakma kadın.


Ne hepten uzak, ne dünyanda varım,
Eksiğim sende mi? Diğer kalp yarım,
Bir masal mıydık, ‘bir hiç’ mi kârım?
Gözyaşım kadehte, madem susadın,
Müjgândan cımbızla, nem alan kadın


Bakarken zakkumsun, baldıran zehir,
Köpüren bir selsin, coşkun bir nehir,
Bedenim, yıktığın, haraptan şehir.
Her vakit böyle mi, zıkkım mı tadın?
Bağrıma hançerler, saplayan kadın.


Hayalsin, kimi giz, bazen her yerde,
Bir rüya, kâh serap, bilmedim nerde?
Canıma dermandın, düşürdün derde,
Ruhumdan kopardın, hicran tıkadın.
Kederden boğmaya, ahdeden kadın.


Uslanmaz küheylan, dağlarda karsın,
Bilmedim ne düşman, ne de ki yarsın,
Ya çek git, ya da sev, kollarım sarsın.
El miyim ben neyim? Olmuşum yadın,
Bu kadar sitem çok, ey mağrur kadın.


Elemle gam salan, hem vuslat çalan,
Sayende aşk nalan, sevmek de yalan,
Derbeder kalp talan, bir enkaz kalan.
Bilmedim, namın mı, kapris mi adın?
Desen de fark etmez; vefasız kadın.

karakalem çalışması bana aittir