Ne kadar değişmiş zaman yolları şaşırmış kervan,
Param varken kapıma kul olan dostlarım nerede,
Çıkarcı olmuş insanlar böyle mi dönüyor devran,
İyi günümde evime dolan dostlarım nerede.

Önceden dost bildiklerim beni görmeden durmazdı,
Bu zavallı yüreğimi o zaman kimse kırmazdı,
Sözde benim üzülmeme hiçbiri izin vermezdi,
Dara düşünce bir haber salan dostlarım nerede,

O zibidi ordusuna görsem bir iki lafım var,
Hemen toplan ı verirler atıversem bir şimdi zar,
Beleşten yenen lokmalar onlar için çok büyük kar.
Dostlukları gibi yalan yalan dostlarım nerede.

Düşenin dostu olmuyor bu hep böyledir biline,
Çıkar sağlamayan insan hatırlardan tez siline,
Edep erkan bilen yok ki sahip çıkacak diline,
Bir zamanlar beni canan bilen dostlarım nerede.

Havva diyor güvenim yok iyi gün dostları size,
İyi günüm gelecektir sakın uğramayın bize,
Yeminim olsun ki sizi getiririm bir gün dize,
Dar günümde beni kalpten silen dostlarım nerede.

HAVVA KESKİN