Seyyah olup dolaştım yıllar yılı cihanı,
Mekan tutup bir yerde kalamadım nedense,
Hayalimi dolduran gönlümde ki nihanı,
Aradım durdum amma bulamadım nedense.

Ne daldaki bülbülden ne gülünden haz aldım,
Ne gökyüzüne çıktım ne yeryüzünde kaldım,
Boş duran yüreğimle hazin dertlere daldım,
Bu dünyanın tadını alamadım nedense.

Yanıp durdum yıllardır sevdanım hayaliyle,
Düşlerimden fırladım yarimin mealiyle,
Bir melek gibiydi o nur yüzlü cemaliyle,
Uyanınca nasıldı bilemedim nedense.

Anladım ki dünyada yoktu bir başka eşi,
Fani dünya ile hiç olmazdı onun işi,
Her gece onun ile görürken aynı düşü,
O hayali kalbimden silemedim nedense.

Havva ym Rabbım beni belki böyle sınıyor,
Bana divane deyip kullar ise kınıyor,
Yüreğimde bir yara sevda diye kanıyor,
Sarıp ta bu yaramı gülemedim nedense...

HAVVA KESKİN