Kınalı YapıncaktımBezminde açılmayan, siyah laleye döndüm Bu kadarda olmaz ki, saki ne çabuk bıktın Aşiyan sanır iken, sen de yanmadan söndüm Nerde tüten dumanın, gönül hanemi yıktın Sinem üzreki yoldun, elemime ekilip Çöl yağmuru öperde, kıskançlık yapılmaz mı? Gözde çiğli yaş oldun, âlemime çekilip Rüzgar efkar göstermez; ters yola sapılmaz mı? Uzak yollar aşıpta, ne güzel bükülürdün Yankılanan sesini, dağından duymadım mı? Yaprakları serperek, keyifle dökülürdün Kınalı yapıncaktım: bağından doymadım mı? Parça pörçükmüş kalbin, bölüyorken soluma Cemrelerim düşerken, kar yağdırdın dallara Nasıl severdin zalim, ölüyorken yoluma Köşe bucak intizar, dert sağdırdın sallara Yalan olan sevginde, daha fazla kalamam Çer/ağım olamazken, saplanıp kalma burda Ağyar oldu derinler, dal desen de dalamam Vicdanım el vermezken; kaplanıp dalma harda |
Çer/ağım olamazken, saplanıp kalma burda
Ağyar oldu derinler, dal desen de dalamam
Vicdanım el vermezken; kaplanıp dalma harda
Gulsen Tunckal (Gulsen Tunckal)
Gönül sesinin hüzünlü haz veren bu muhteşem eserini
usta kalemini bütün kalbimle kutluyor saygılar sunuyorum..