ARTIK YOKSUNBir çınardı göğsümde devrilen deli sevdan Kökleri vücuduma sımsıkı bağlanmıştı Yangın yerine döndük tutuşuverdik kavdan Ayrılığın gam hükmü alnıma dağlanmıştı Sürüyerek yolumu ayırırken yolundan Hala haber sorarım benim olan solundan. Sussam olmuyor işte içim sana yanarken Tenimde ateşinin kor nefesi dolanır Camdan süzülen ay’ı yakalarım kanarken Sevdayı gömmüş çoktan orta yerde salınır Soluklanıp bir nefes gözlerimi kısarken Yıldızlar şahit olur düşlerimi asarken. Bir çocuğun gülüşü siner gamze telime Senin varlığın yeter olmasan da yanımda Can pareni sulayan cam kozası elimle Üflenen bir leylisin nefes denen canımda Aşamadığım engel ciğerde ki paresin Sen ki canan gözümde şimşek çakan haresin. Şimdi aynı gözeden ayrı kaynağız akan Sen dağları aşarken ben ovada şaşırdım Uzaklardan el edip görünmeden de bakan Sel oldum gönüllerde dereleri taşırdım Yunus’un aşkı dilde diyar diyar süründüm Sonunda debelenip buz dağına büründüm. LAVİNİA |
Tenimde ateşinin kor nefesi dolanır
Camdan süzülen ay’ı yakalarım kanarken
Sevdayı gömmüş çoktan orta yerde salınır
Soluklanıp bir nefes gözlerimi kısarken
Yıldızlar şahit olur düşlerimi asarken.
yüreğinize ve kaleminize sağlık saygılarımla.